HAKİKAT ARAYIŞIM #3 : UYUŞTURMA OPERASYONU

Daha önceki yazımı "...üniversiteyi kazandım ve yaralarıma da sünger çekerek bu bahsi kapatmaya karar verdim." diyerek bitirmişim. O zaman kaldığımız yerden devam edelim.

Önceki yazılarıma ulaşmak için aşağıdaki satırlara tıklayabilirsiniz:

  <<< Hakikat Arayışım-2

    << Hakikat Arayışım-1

      < Hakikat Arayışım

Üniversiteyi kazandıktan sonra varoluş sancılarımı rafa kaldırdım. Eğlenmeye ve arkadaşlarıma vakit ayırmaya karar verdim. Gerçekten çok eğleniyordum. Dersten sonra arkadaşlarla cafelere gidiyor ve sohbet ediyorduk. Okul kulüplerine katılıyordum. Arkadaş çevremi hayli genişletiyordum. Galiba Allah'ın varlığını hatıra getirmediğim bir dönem hiç olmamıştı. Ta ki üniversitenin ilk iki yılına kadar... Hayatı anlamdırmaya çalışıyor ancak başarılı olamıyordum bu nedenle de beynim "sorgulama, hayatını yaşa!" diyordu. Bu şekilde belirli bir süre devam ettim. Sonra bir gün vicdanım: "Hayatının amacı bu mu gerçekten?" diye sordu. Cevap veremedim. Ama bu soruyu göz ardı da edemedim. Resmen hatırlamak istemediğim şey karşıma dikilivermiş ve hesap soruyordu. Bundan sonra yavaş yavaş düşünmeye ve sorgulamaya başladım acaba ben ne yapıyorum diye... Üniversite 3 te değişmeye başlamıştım. Hatta ilk defa blogumu o zamanlar açtım ve yalnızlığa gömülmeye karar verdim. Hayatımda radikal kararlar vererek bitirmem gereken arkadaşlık ilişkilerini sonlandırdım. Çünkü artık hiçbir amaca hizmet etmediğini biliyordum. İlk önce hayatıma çeki düzen verdim. Derslerime odaklandım ve çift anadal yapmaya karar vererek bu kararımı gerçekleştirdim. Bu şekilde kendimi daha huzurlu hissettim.

Üniversite dördüncü sınıfa geldiğimde bir olay beni derinden etkiledi. Dersime 3 saat önce giren bir hocam kalp krizi geçirerek vefat etti. Halbuki 3 saat önce bize ders anlatıyordu. Bu olayla sarsıldım. Hayatı daha çok sorgulamaya başladım ve namaz kılmam gerektiğini hissettim. Yalnızca gerektiğini hissettim ama bir faaliyete geçemedim. Çünkü namaz kılmak o kadar kolay değildi.  Ben bu hislerle baş etmeye çalışırken zamanında çok yakın olduğum arkadaşlarımdan da darbe üstüne darbe geldi ve yalnızlığa gömüldüm. Artık tüm vaktimi kütüphane de yazarak geçiriyordum. Kendimle mutlu olmaya çalışıyordum ve sorgulama sürecim devam ediyordu.

Derken Allah beni terk edenlere mukabil çok güzel insanlarla denk getirdi ve çok güzel bir ortama giriverdim. Sorgulama sürecim beni hakikat arayışına iterek farklı kararlar almaya itti. Bundan sonrasına tesettür yazılarımda bahsettiğim için burada sizi yormak istemediğimden aşağıdaki linkleri bırakıyorum:

> Tesettür #3: İç Huzurum Nerede?

>> Tesettür #4 :Yüreği Gözlerinden Okunur mu İnsanın? 

>>>Tesettür #5: Bu Yazıma Fazlasıyla His Karışmıştır  

Karanlığa bir mum yakmak vesilesiyle yazmış olduğum bu seriyi burada sonlandırıyorum.

Bana mail adresimden ulaşabilirsiniz.

Sevgilerimle

Kuklanız!