Bu aralar karmakarışık olduğumu itiraf etmeliyim. Önüme çıkan yollardan birini saniyeler içinde seçmem gerektiğini hissediyor ancak harekete geçmek için yeterli kuvveti kendimde bulamıyorum.
Yine ve yeniden alışkanlıkların bende yarattığı derin izlere rast geldim. Alışmamaya alışmaya çalışırken bile alışıyorum.
Gerçekten yüzleşemediğim bir çok düğüm var içimde. Bunları tedavi etmek yerine üstlerini örtmeyi tercih ediyorum.
Yine alışkanlıklarımın bana kattığı öfkeye olan tahammülüm, sınırlarımı zorluyor. Anlayacağınız kendime tahammül edemiyorum.
Bozuk bir kaset gibi aynı yerlere takıldığım an, saatlerce o anı geriye sarıp sarıp "kafamda kuruyorum."
-bu arada "kafamda kurma" lafzını en çok senin yanında kullandım, bu yazıyı en çok sen anla diye-
İçimden "Anlar, anılara dönüşmese miydi?" diye geçiriyorum bazen.
Ama anlar olmasa bugünkü aklımın olmayacağı düşüncesi, kaldırıyor umutsuzluk perdesini gözlerimden.
Buradan çıkan sonuç mu?
umutluyum ya ben.
gerçekten bak.
umutsuzlukla değil ama umuda olan inancımla ciddi düşünüyorum.
O halde karmaşık da değilim.
Ah başta kurduğum cümleyi, yazımın sonunda çürüttüm :)

Tamamdır, yoluma devam etmeli o zaman.
Bir gün yeniden yolların kesişmesi ve sonrasında hiç paralel olmaması ümidiyle.
Dünyada ki tüm güzellikler seninle, en çokta seninle olsun.
26 comments
Çok güldüm yaaa.Zaman zaman hepimiz sanırım bu ruh halinde oluyoruz :) Sevgilerimle...
YanıtlaSilAhahah sanırım öyle :)
SilTeşekkür ederim canım :)
Sıkıntılı başlayıp, umutlu biten bir yazı. Şu yazıyı korkunç bir buhran içerinde okudum. Yazının başında yazdığın ne varsa var bende. Durup durup başa döndüğüm bir an şuan. Lakin senin kadar şanslı bitiremiyorum yorumumu. O umut henüz yok. Dilerim hızla çıkarım.. Sevgiler,
YanıtlaSilUmudun oluşması da baya bir zaman alıyor değil mi, o umut doğsa zaten bulunduğun o derin kuyudan tek sıçrayışta çıkacaksın belki.
SilZamana bırakmak dedikleri bu olsa gerek.
Yazmak istersen ben hep buradayım. Bana mail adresimden her zaman ulaşabilirsin canım.
Rabbim yardımcın olur İnşallah. Benim, senin, hepimizin...
O umut bir gün KESİNLİKLE doğacak elbet.
Sevgilerimle...
ne güzel yazmışsın sen öyle :) bu aralar bazılarımız hep bi karmaşık hep bi düğüm halinde değil mi zaten. Huzurlusun, umutlusun e daha ne olsun ^^ sen çoktan çözmüşsün düğümü <3
YanıtlaSilTeşekkür ederim canımmm bu güzel yorumun için ^^
SilCanım arkadaşımmm.. Yazını okurken ben karamsarlığa düştüm biran o kafamızda kurma olayları ahh dedim bak direk 🙈 Kendime tahammül edemediğim değilde yeri geldiğinde boğulduğumu kabına sığamamak tabirini çok yaşadım. Sonra yüzleştim sorguladım çözdüm ve yoluma devam ettim. O zaman baktım ki hafifliyosun.. İnsan her daim umutlu olmak inanmazsak olmuyor ^.^
YanıtlaSilAh canım arkadaşım benim. Yine beni yorumlarınla yalnız bırakmıyorsun :)
SilÇok bir çok teşekkür ederim sana.
Umut her zaman var olmalı, hakkın var :)
Seni hiç yalnız bırakırmıyım :)) İlk yorumlaştığım blogger arkadaşlarımdansın yerin ayrı :*
SilSeninde, seninde öyle bende :)
Silkızı görünce geldim ve duygulandımmm :/
YanıtlaSilAhahah Mervecim yorumuna çok güldüm. Duygulanma, duygulanma iyiyim ben. Bir şeyim yok :)
SilKuklamu,bir dakika bana gelsene,bir şey diyeceğim
YanıtlaSilGeliyorum Ablacım :)
SilMerhabalar.
YanıtlaSilİnsanın hissettiği duygularını kaleme dökmesi kadar güzel bir şey olamaz. Burada kendini çok rahat bir şekilde ifade edebilen ve anlatan bir insan profiliyle karşılaşıyoruz. Çoğu zaman insanlar hep susmayı tercih etmiştir. Bence susmayı tercih edenler; ya kendilerini ifade edemedikleri için, ya da kendini ne kadar iyi ifade ederse etsin, karşı tarafın kendine göre anlamak istediğini anlamasına meydan vermemek içindir.
Çok güzel bir anlatım olmuş. Ben beğendim. kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerken, her şeyin gönlünüzce olmasını Cenab-ı Hakk'tan niyaz ederim.
Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun efendim, saygılarımla.
Çok teşekkür ederim Recep Bey.
SilAllah razı olsun, o kadar güzel cümleler sarf etmişsiniz ki duygulandım.
Rabbim cümlemizin gönlüne göre verir İnşallah :)
Sizde efendim,
Bilmukabele :)
Ne güzel olmuş sonu öyle . Belkide mutluyuz da bilmiyoruz:)))
YanıtlaSilKesinlikle.
SilBazen mutlu olduğumuzu kavrayamıyoruz belki de bu durum kıymet bilmemekten kaynaklanıyordur, kim bilir...
Yazarken tüm duyguların gün yüzüne çıktığına inananlardanım ^^
O yüzden kalem iyi ki var :)
Karmaşık, karmakarışık duygular biz bayanları ara ara etkisine alan bir rüzgar gibi. Ama biz o kadar güçlüyüz ki bir an ağlayıp bir kaç dakika sonra aynı şeye gülebiliyoruz.(Benim başıma çok gelmiştir🙈 ) Mutluluk aslında hep bizimle, sadece bazen görmek istemiyoruz. Sevgiler..
YanıtlaSilwww.mrsgoksin.blogspot.com
Kesinlikle iyi baksak göreceğiz halbuki.
SilTeşekkürler Elifcim :)
Bazen bende böyle oluyorum hatta çoğu zaman şizofreniye bağlıyorum .
YanıtlaSilHele okul zamanı ders calışmıyorum herkes çalışıyor bu gidişte ben hiçbir şey olamıyacağım gibisinden saçma sapan şeyler söyleniyorum durup dururken kendinle konuşup deliriyorum .
Sonra bir bakmışım her şey olduğu gibi devam ediyor .
Mutlu olmak gerek her ne olursa olsun yılmamak ...
Bende de böyle şeyler oluyor...
SilSus sus çaktırma. Bilmesin kimse bu halimizi. Aramızda haha :D
Keşke bu duygular hiç gelmese ama elimizde değil maalesef, geldiğinde hiç geçmeyecek gibi geliyor ama geçiyor. Sanırım bu da hayatın sınavlarından biri...
YanıtlaSilSarf ettiğiniz cümlelere harfiyen katılıyorum. Bu da bir imtihandır. Bizim olduğu gibi imtihanların da bir ömrü olduğu unutulmamalıdır.
SilSevgilerimle :)
Aklıma geometri dersinde duyduğum ve sürekli tartışmaya açtığım ve bir türlü kabul edemediğim bir kabul geldi, hoşuna gider mi bilmem :D
YanıtlaSil"Paralel Doğrular Sonsuzda Birleşir"
kim bilir belki sonsuzda...
Gülücüklü Kal...
Sağol Talha.
SilBak bak neler diyor birde :)
Sence hoşuma gider mi bu söylediğin?
Düşününce gider ama insan istiyor ki dünyada kesişsin.
Rabbimin "Kun" demesine bakıyor yani ;)
Sen bu yorumundan sonra gülücüklü kalsan mı acaba :)
Şaka bir yana sen kal gülücüklü, en çok seen :)
Fikirlerinizi önemsiyorum,
Lütfen benimle düşüncelerinizi paylaşın :)